Czym się zajmuję?
- Bóle i dolegliwości kręgosłupa i narządu ruchu pochodzenia odkręgosłupowego wynikające z różnych przyczyn, m.in. dyskopatii, zwyrodnień, uwięźnięcia nerwu, zablokowania stawów kręgosłupa, złej postawy, przeciążeń emocjonalnych.
- Bóle ostre, chroniczne, promieniujące, miejscowe, opasujące, mrowienia, cierpnięcia, osłabienie siły, zmęczenie:
- kręgosłupa – szyjnego, piersiowego, lędźwiowego;
- kończyn dolnych – rwa kulszowa, udowa, bóle bioder, kolan, stóp;
- miednicy – kości krzyżowej, ogonowej, krocza, pachwin;
- kończyn górnych – rwa ramienna, bóle barków, karku, łokci, nadgarstka, rąk;
- bóle klatki piersiowej, międzyłopatkowe, żeber;
- bóle głowy – migrenowe, połowicze, podstawy czaszki, skroni, bóle żuchwy, szczęki.
- Korekcja i profilaktyka wad postawy u dzieci.
- Korekcja skrzywień kręgosłupa (skolioz)
- Dolegliwości o cechach zaburzeń wegetatywnych: zawroty, omdlenia, zasłabnięcia, mdłości.
- Dolegliwości pozorujące choroby narządów wewnętrznych, gdzie w obiektywnych badaniach lekarskich nie stwierdza się przyczyn organicznych choroby – bóle „nerkowe”, „żołądkowe”, „serce”, wzdęcia, zaparcia, rozwolnienia.
- Dolegliwości psychosomatyczne – nerwice, lęki, depresje...
- Wspomaganie leczenia chorób organicznych.
- Choroby z uszkodzenia Centralnego Układu Nerwowego.
Formy pracy
- indywidualna praca z pacjentem;
- terapia w oparciu o metody i koncepcje manualne;
- autoterapia – nauka ćwiczeń do zastosowania w warunkach domowych;
- grupowa gimnastyka lecznicza;
- relaksacja jako sposób na redukcję stresu.
Koncepcja pracy
- Przeprowadzenie dokładnego wywiadu i zdiagnozowanie pacjenta, to podstawa do rozpoczęcia procesu terapeutycznego i ustalenie kierunkowej preferencji pracy z pacjentem.
- Autoterapia – nauka ćwiczeń w warunkach domowych. Bardzo ważny element terapii. Poprzez ćwiczenia w tych warunkach pacjent uzyskuje lepsze i trwalsze efekty terapii, a jednocześnie bierze odpowiedzialność za prowadzenie terapii. Ponadto wykonywanie wybranych ćwiczeń w warunkach domowych pozwala utwierdzić kierunek pracy terapeutycznej.
- Mikrokinezyterapia – jako metoda przewodnia w pracy indywidualnej. Pozwala ona dotrzeć do źródeł i przyczyny choroby pacjenta uwalniając ciało z napięć, blokad przywracając prawidłową żywotność tkanek i narządów. Jest to metoda, która zapala światło ku uzdrowieniu pacjenta, poprzez samoregulację (autokorekcję) organizmu i przywrócenie prawidłowej homeostazy.
Przy braku dostatecznej poprawy przy dużych zmianach i zaburzeniach w tkankach należy oprzeć się o inne metody. - Ustalenie metody i sposobu pracy z pacjentem zależne jest od schorzenia, dolegliwości i wieku pacjenta. Przy przewadze zaburzeń o podłożu mechanicznym, np. dyskopatii nieodzowna będzie metoda McKenziego lub terapia manualna. Przy dysfunkcjach związanych z przyjmowaniem nieprawidłowych postaw i wzorców ruchowych słuszną i priorytetową metodą w pracy z pacjentem może okazać się metoda PNF. Dla osób przebywających w dużym stresie z przykurczami mięśniowymi, z utraconą funkcją odprężania ciała i mięśni konieczne jest zastosowanie relaksacji poprzez metodę TRE® lub czaszkowo-krzyżową oraz przywrócenie elastyczności mięśni poprzez poizometryczną relaksację mięśni. TRE® - Specjalistyczne ćwiczenia uwalniające od napięć, stresów i traum