Terapia kranio-sakralna (czaszkowo-krzyżowa)
O metodzie i systemie czaszkowo-krzyżowym.
System kranio–sakralny (czaszkowo-krzyżowy) jest niedawno odkrytym systemem fizjologicznym. Jest to półzamknięty system hydrauliczny w mocnej nieprzepuszczalnej dla wody membranie, tj. w twardej oponie mózgowej, która otacza mózg i rdzeń kręgowy. Ważną funkcją tego systemu jest produkcja, cyrkulacja i absorpcja płynu mózgowo-rdzeniowego. Płyn ten wytwarzany jest w obrębie systemu czaszkowo-krzyżowego i gwarantuje fizjologiczne pole, w którym mózg i system nerwowy mogą się rozwijać, żyć i funkcjonować.
Produkcja i absorpcja płynu mózgowo-rdzeniowego prowadzi do stałego wzrostu i spadku płynu w systemie czaszkowo-krzyżowym. Rytmiczne wahania ciśnienia powodują ponowne kurczenie się półzamkniętego systemu hydraulicznego, a to dopasowanie zapobiega wytworzeniu zbyt dużego ciśnienia w obrębie systemu czaszkowo-krzyżowego. Jeżeli z jakiegoś powodu organizm nie jest w stanie łagodzić tych wahań ciśnień, powstające nadmierne ciśnienie może prowadzić do zakłóceń funkcji i pogorszenia stanu zdrowia, przede wszystkim w Centralnym Systemie Nerwowym, umiejscowionym w systemie czaszkowo-krzyżowym.
Za ojca terapii czaszkowo-krzyżowej uważa się dr Williama Garnera Sutherlanda, który jako pierwszy opracował spójny model systemu wzajemnych napięć i zasad ich przenoszenia w układzie czaszka-opona twarda-kość krzyżowa.
Eksperymentując na własnej czaszce, w specjalnie zaprojektowanym kasku, dr Sutherland udowodnił wzajemny ruch kości czaszki nawet po zakończeniu jej rozwoju. Odkrył on prawo wzajemnych napięć między oponą twardą wyścielającą jamy czaszki, otaczającą rdzeń kręgowy i współruch kości krzyżowej z kośćmi czaszki.
Terapia na rytmie czaszkowo-krzyżowym.
Regulacja w systemie kranio-sakralnym jest ściśle związana z ruchem i mocą płynu mózgowordzeniowego i są one według dr Sutherlanda przejawem „oddechu życia”, rozumianego jako pulsacyjny ruch Pierwotnej Energii Życia. Ten ruch i rytm czaszkowo-krzyżowy jest związany z systemem czaszkowo-krzyżowym, w skład którego wchodzą: opona mózgowo-rdzeniowa, kości czaszki, kości kręgosłupa, kość krzyżowa, chroniąc mózg i rdzeń kręgowy. Zaburzenie któregoś z tych elementów systemu czaszkowo-krzyżowego powoduje zmiany rytmu mózgowo-rdzeniowego i różnorodne problemy narządu ruchu.
Rytm kranio-sakralny to tak jak bicie serca i oddychanie, można to wyczuć wszędzie na ciele. Rytm ten w dowolnym miejscu ciała ma określony charakter i różni się nieznacznie w różnych miejscach ciała.
Poprzez dotykanie i czucie rytmu kranio-sakralnego, można kontrolować funkcje systemu czaszkowo-krzyżowego. Dotykając rękoma poszczególnych i charakterystycznych części ciała szukamy rytmu kranio-sakralnego, aby znaleźć właściwą informację o tym, gdzie system ten pracuje prawidłowo, a gdzie jego praca jest zaburzona i utrudniona. Mając tę wiedzę pod rękoma można stymulować i poprawiać pracę tego rytmu oraz całego systemu, a poprzez to można wpływać na poprawę funkcji i żywotności tej części ciała , która była wcześniej zaburzona.
Zastosowanie terapii czaszkowo-krzyżowej.
Każdy organizm, nawet bardzo przeciążony ma mechanizmy kompensacyjne, które można zmobilizować. Regulacja systemu czaszkowo-krzyżowego jest właśnie tym impulsem do wyzwolenia wewnętrznych sił organizmu dla utrzymania i powrotu do równowagi.
Terapia czaszkowo-krzyżowa jest terapią mięśniowo-powięziową, ponieważ wpływa bardzo znacząco na rozluźnienie powięzi. Powięzie otaczają wszystkie mięśnie, grupy mięśniowe, narządy, dlatego też rozluźnienie powięzi powoduje automatycznie zrównoważenie nieprawidłowych napięć w mięśniach i w narządach wewnętrznych.
Terapia czaszkowo-krzyżowa jest delikatną metodą wykrywającą i korygującą zaburzenia w pracy wyżej wymienionego układu.
Terapia czaszkowo-krzyżowa ma szczególne zastosowanie w problemach ortopedycznych, neurologicznych, zaburzeniach układu wegetatywnego, problemach psychologicznych, zespołach przewlekłego stresu i wielu innych schorzeniach, np. bóle głowy, migreny, nadpobudliwość, bóle kręgosłupa, żuchwy, nerwice, lęki, skoliozy, stany po urazach.
Przeciwwskazania do terapii.
Do stosowania terapia czaszkowo- krzyżowa nie ma właściwie przeciwwskazań ze względu na delikatność tego zabiegu. Jednakże zalecana jest ostrożność i wstrzymanie się od terapii w stanach takich jak:
- ostre stany wymagające pilnej interwencji lekarskiej, tj. duszności, ból w klatce piersiowej, zaburzenia rytmu serca, agresywne nadciśnienie, ból brzucha z objawami otrzewnowymi, kolki nerkowe i wątrobowe, padaczka, zatrucia, zaburzenia świadomości;
- świeże urazy wymagające zaopatrzenia medycznego, tj. złamania, zwichnięcia, skręcenia stawów, krwotoki;
- aktywne fazy schorzeń psychicznych.